Niezależnie od tego czy jesteś pasjonatką / pasjonatem tańca czy nie – z całą pewnością słyszałeś o Isadorze Duncan. To wybitna postać świata tanecznego, którą większość z nas kojarzy nie tylko z tragicznej śmierci podczas wypadku, ale przede wszystkim – z jej nietuzinkowych osiągnięć oraz podejścia do tańca. Dlaczego warto zaznajomić się się z jej postacią oraz innymi wspaniałymi tancerzami i tancerkami? Przede wszystkim dla samej w sobie inspiracji – to właśnie postać wybitnej Isadory pokazuje nam jak bardzo można pokochać taniec, co należy zrobić aby oddać mu całą / całego siebie, a kroki taneczne zamienić na sposób na życie. Czytanie o znanych osobach ze świata tanecznego pozwoli również na dodatkowe zmotywowanie się do treningów – co więcej, w momencie kryzysu może sprawić, że na nowo staniemy na nogi! Isadora Duncan bez wątpienia wyróżnia się na tle innych artystów tanecznych – choć nie da się ukryć, że każdy z nich wniósł coś nowego do tańca samego w sobie. Isadora Duncan żyła w latach w 1877 (chociaż niektóre źródła podają, że urodziła się w 1878 roku) – 1927, co oznacza, że zmarła w wieku 50 lat. Właściwie nazywała się Angela Isadora Duncan – w okresie dorosłości korzystając z drugiego imienia jako pierwszego, tym samym pozwalając szerszej publiczności na zapamiętanie siebie nie jako „Angeli”, a bardziej charakterystycznej „Isadory”. To co warto wiedzieć o Isadorze to fakt, że nie studiowała tańca w sposób standardowy czy schematyczny – tworząc swój unikatowy, oryginalny styl, wychodząc przy tym za wyznaczone społecznie granice.
Isadora Duncan – tancerka pełna buntu i pasji
Isadora Duncan z uśmiechem na ustach łamała wszelkie schematy – co pozwoliło jej na uzyskanie łatki „zbuntowanej”, „innej”, czasem „dziwnej”. To co możemy zaczerpnąć dla samych siebie z postaci wybitnej Isadory Duncan to na pewno jej wyzwolenie, kreatywność i pomysłowość – jak wiemy, to właśnie zaskakujące układy taneczne i choreografie sprawiają, że zapamiętujemy je na tak długo. Isadora po przyjeździe do Paryża wywarła ogromny wpływ zarówno na całokształt sztuki scenicznej, jak i na kolejne pokolenia tancerzy. Jej bunt sprawił, że wciąż – po tylu latach od jej śmierci – jest głośno o tancerce, która dała się poznać jako wyrazista i charakterystyczna artystka. Isadora Duncan kojarzy się też z „zrzuceniem baletek” – tańczyła boso, z rozpuszczonymi włosami i w greckiej tunice, co w tamtym czasie bez wątpienia było czymś niezwykłym. Nie da się ukryć, że to właśnie tańcu Isadora Duncan poświęciła całe swoje niedługie, choć intensywne życie – pokazując na scenie coś absolutnie unikatowego, świeżego, pełnego tanecznej energii. Nic dziwnego, że to właśnie postać Isadory stanowi dla wielu młodych i starszych tancerek prawdziwą inspirację – szczególnie dla tych z nas, którzy nie boją się przełamywać bariery i wyznaczone przez społeczeństwo granice.
Życie prywatne Isadory Duncan – co warto wiedzieć?
Isadora była osobą biseksualną – miała troje dzieci, z czego trzecie zmarło na moment po porodzie. Bycie matką nie umożliwiło Isadorze Duncan spełniania tanecznych marzeń – a jej samodyscyplina, odwaga i zaangażowanie w pasję sprawiło, że do dziś znana jest jako osoba, która odmieniła taneczny świat poprzez świeże spojrzenie na wiele związanych z nim kwestii. Życie Isadory było też przepełnione bólem i rozpaczą – szczególnie wtedy, kiedy jej dwoje dzieci utopiło się na skutek nieszczęśliwego wypadku. W tamtym momencie Isadora nie mogła jeszcze wiedzieć, że ona również straci życie przez przykry incydent związany z zahaczeniem się szalika o koła samochodu. Isadora została pochowana w Paryżu – zmarła w Nicei, w wyścigowym kabriolecie Amilcar. Chociaż życie Isadory Duncan wielu z nas może wydawać się kontrowersyjne i pełne niespodzianych zwrotów akcji – przede wszystkim warto spojrzeć na nie jako na ciężką pracę włożoną w doskonalenie swoich umiejętności tanecznych. Jednak sama praca i zaangażowanie nie wystarczy – w tańcu potrzebna jest osobowość, charakter, styl bycia. Być może część z nas ma pewne przemyślenia na temat „wybicia się” na scenie tanecznej – rzeczywiście, charyzmatyczni, charakterystyczni tancerze są znacznie bardziej widoczni na scenie, dlatego prócz ciężkiej pracy jaką należy włożyć w treningi taneczne, potrzebna jest praca nad swoją pewnością siebie, odwagą, umiejętnością wychodzenia ze strefy komfortu. Jeśli zastanawiasz się więc czy jesteś we właściwym miejscu w realizowaniu swojej pasji – spójrz na postać Isadory, aby na nowo złapać wiatr w żagle i móc zastanowić się nad tym w jakim świetle chcemy przedstawić siebie jako tancerza / tancerkę podczas występów artystycznych.
Isadora Duncan a modern dance
Taniec współczesny – w tej formie, w jakiej znamy go dziś – bez wątpienia może wiele zawdzięczać właśnie Isadorze. Słynne „porzucenie baletek” otworzyło swego rodzaju nowy rozdział w świecie tanecznym – pozwalając tancerzom na przełamywanie barier, wychodzenie poza schematy, na bycie sobą w tańcu. Dziś wiele szkół tanecznych posiada w swojej ofercie właśnie taniec współczesny – tak zwany (z języka angielskiego) „modern dance” – który pozwala zarówno amatorskim, jak i doświadczonym tancerzom na naukę poznawania siebie w tańcu, zdobywania pewności siebie na scenie, na dobrą zabawę. Taniec współczesny to również doskonała okazja do zadbania o swoje zdrowie oraz samopoczucie – taniec zmniejsza ryzyko zachorowania na depresję (dlatego tak ważne jest aby zastanowić się nad tym co możemy zrobić w ramach przemyślanej profilaktyki). Im więcej tańca w naszym życiu – tym więcej korzyści prozdrowotnych! Spoglądając na zaangażowanie, pasję i ciekawość świata, jaką wyróżniała się Isadora – bez wątpienia możemy zaczerpnąć nietuzinkowej inspiracji, która pomoże nam wytrwać w realizacji naszych celów tanecznych!
Isadora Duncan to znane w świecie tanecznym nazwisko, które całkowicie zmieniło podejście do tańca samego w sobie – odrzucając znane przede wszystkim z baletu perfekcjonizm i schematyczność. Dzięki Isadorze – taniec stał się luźny, lekki, swobodny, wyzwalający. Próbując bawić się tańcem na co dzień – z całą pewnością uzyskamy znacznie lepsze efekty taneczne niż poprzez skrupulatne odtwarzanie kroków, bez dodania własnych koncepcji i pomysłów!
