Czy każde państwo ma swój rodowity taniec? Jak się okazuje – wiele z nich! Dziś weźmiemy na tapet taniec niemiecki. Choć część z nas doskonale kojarzy to pojęcie przede wszystkim ze względu na słynne niemieckie festyny pod znakiem piwa, strojów ludowych, przyśpiewek i dobrej zabawy – o tyle nie do końca wiemy na czym taniec niemiecki rzeczywiście polega. Taniec niemiecki to typ tańca popularny w Europie Środkowej w tak zwanym “klasycyzmie”, czyli w czasie rozwoju muzyki poważnej między barokiem, a romantyzmem. Przyjmuje się, że styl klasycystyczny trwał od śmierci Bacha – a więc od 1750 roku – do 1814 roku, a nazwa “klasycyzm” swoje pochodzenie zawdzięcza łacińskiemu przymiotnikowi, który tłumaczy się na “wzorowy”, “doskonały”. Taniec niemiecki swoje korzenie ma w tak zwanym “allemande” – z francuskiego “niemiecki” – tańcu pochodzenia niemieckiego, złożonego z powolnego wstępu w metrum parzystym oraz bardziej żywej, intensywnej części (w metrum na trzy). Najpopularniejszymi dziś kompozytorami tańców niemieckich byli Jospeh Haydn, Wolfgang Amadeus Mozart oraz Ludwig van Beethoven.
Walc – taniec pochodzenia niemieckiego
Oczywiście większość z nas odpowiadając na pytanie o taniec niemiecki z całą pewnością odpowiedziałaby: “walc”. Ten dostojny, elegancki taniec kojarzy się nam z niezwykłą gracją, klasą i powagą – do dziś lubimy tańczyć walca na gustownych przyjęciach czy ważnych wydarzeniach. Za prototyp walca nie bez powodu uchodzi tak zwany “taniec niemiecki” oraz taniec nazywany w Polsce “sztajerkiem”. To właśnie walc jest dziś popularny na całym świecie – a efektowne wirowania urozmaicają wizualnie każdy istotny bal. Dopiero później, po narodzinach samego w sobie walca, pojawiły się jego odłamy – walc angielski, walc wiedeński, walc francuski i Boston, który stanowi odmianę walca angielskiego. Do dziś Niemcy uznawane są za synonim precyzji – a walc pasuje do tego narodu z całą pewnością bardziej niż każdy inny rodzaj tańca! Nie wszyscy wiedzą, że na początku obecności walca w świecie tańca – wykonywano go w podmiejskich lokalach o niezbyt dobrej sławie. Dopiero z czasem walc został przeniesiony na salony, zachwycając pięknem i kunsztem wykonu. Nie da się ukryć, że to właśnie elegancki walc – najczęściej angielski lub wiedeński – wybierany jest za pierwszy taniec małżonków, rozpoczynający weselną biesiadę.
Czym jest taniec tyrolski?
Jednak Niemcy to nie tylko dopracowana technika, precyzja, perfekcyjne kroki walca – to również popularny w tym kraju taniec tyrolski, wywodzący się z regionów takich jak Bawaria i Tyrol. Jego nazwa – “schuhplatter” – dosłownie oznacza “uderzanie butami”, a sam taniec popularny jest nie tylko w Niemczech, ale i całej Austrii. Jako pierwsi taniec tyrolski tańczyli niegdyś drwale, rolnicy oraz myśliwi – dziś na terenie Niemiec trudno byłoby znaleźć osobę, która nie kojarzyłaby tego tańca. Co ciekawe, zastanawiając się nad kulturą Niemców nie da się nie odnieść wrażenia, że taniec polegający na uderzaniu butami o posadzkę również doskonale do nich pasuje – szczególnie wtedy, gdy mówimy o biesiadowaniu w niemieckim stylu, w strojach ludowych i z kuflem dobrego piwa w dłoni! Taniec tyrolski stawia nie tylko na tupanie i kroki, ale przede wszystkim na dobrą zabawę – dlatego warto zaczerpnąć z niego inspiracji oraz zastosować go w całości lub po części w układach choreograficznych przygotowywanych na zabawy integracyjne czy taneczne imprezy tematyczne!
Polca – część niemieckiej kultury?
Chociaż tradycyjna Polca większości z nas może kojarzyć się z Czechami – i prawidłowo! – to jednak nie bez powodu stała się ona częścią kultury Niemiec. Polca stała się tak bardzo popularna dzięki działaniom czeskiego nauczyciela muzyki Josefa Neruda, który z biegiem czasu rozprzestrzenił polcę na inne kraje – również Niemcy. Polcę tańczymy w parze – możemy zaobserwować ją między innymi na niemieckich występach, na przykład podczas znanego na całym świecie Oktoberfestu. “Polka”, bo tak nazywamy ten taniec w naszym kraju, opiera się w dużej mierze na słynnym “pięta, palec, piąta, palec” – czyli takim ułożeniu stóp na parkiecie, które umożliwia wykonanie podstawowej sekwencji kroków w miejscu. Co więcej, polca jest tańcem bardzo skocznym i wesołym – dlatego doskonale pasuje do estetyki wszelkich festynów lokalnych. Jeśli chcemy nauczyć się polki w warunkach domowych – powinniśmy zacząć ćwiczyć do utworu “Polka Dziadek”, który doskonale odzwierciedla rytm tego popularnego w Czechach i Niemczech tańca.
Landler – zakazany taniec?
Historia landlera – tańca wykonywanego w parach, w których tancerze zbliżają się do siebie – sięga wielu kontrowersji. Niegdyś tańca tego typu chciał zakazać kościół – uznając wyżej wspomniane zbliżanie się za niewłaściwe i grzeszne. Dziś landlera tańczy się głównie w regionie Bawaria, chociaż bardzo dobrze znają go też Szwajcarzy. Landler wykonuje się w takcie trzy na cztery, a muzyka pod jaką tańczy się ten taniec niemiecki ma charakter instrumentalny – czasem może towarzyszyć jej głos. Choreografia tego tańca zwykle jest dynamiczna, intensywna, efektowna – dlatego tak wielu Niemców (i nie tylko!) z przyjemnością wybiera się na pokazy tańców ludowych. To taniec pochodzenia chłopskiego – który elita zaczęła tańczyć dopiero z czasem, przekonując się jak wiele dobrej zabawy może zafundować jej ten wesoły, lekki taniec.
Jak widać – taniec niemiecki niejedno ma imię! Zarówno pełen gracji walc, jak i nieco luźniejsze, folkowe tańce takie jak landler czy polska – zdają się bardzo dobrze odzwierciedlać to jak się bawią rodowici Niemcy! Jeśli szukasz inspiracji na nowy układ taneczny lub chcesz poznać nowe style taneczne, wykonując swego rodzaju “taneczną podróż dookoła świata” – z całą pewnością powinieneś / powinnaś spróbować przynajmniej jednego z wymienionych wyżej tańców! Doskonałym pomysłem na wakacyjną imprezę taneczną może być też dancing w stylu niemieckim – na przykład z lokalnymi przebraniami i dużą ilością tradycyjnego niemieckiego piwa!
A Ty, tańczyłeś / aś kiedykolwiek taniec niemiecki?
Trackbacks / Pingbacks