Polka to taniec, który jest najbardziej rozpowszechniony w naszym kraju – zarówno na wsi, jak i w mieście. Największą popularnością taniec ten cieszy się w Małopolsce i na Podkarpaciu. Jaki jest? Energiczny, skoczny i przede wszystkim wesoły! Dzięki swojej dynamice Polkę często tańczy się na weselach i innych przyjęciach. Tańczą go zarówno dorośli, jak i dzieci już od najmłodszych lat.
Czy polka to Polski taniec? Jaki jest jego sceniczny strój? Czy możemy tańca nauczyć się sami? Na wszystkie pytania znajdziesz odpowiedź w poniższym tekście. Zapraszam do lektury.
Polka – skąd się wywodzi?
Polka to taniec, który pochodzi z 1830 roku. Wielu etnografów dowodzi, że taniec ten wywodzi się z Czech, a nie z Polski jak wskazuje sama nazwa tańca. Określenie tańca nawiązuje też do czeskiego języka „pulka” i oznacza półkrok. A taka właśnie jest polka – tańczona na okrągło, po półkole.
Jaka jest polka?
Polka to dynamiczny, a zarazem energiczny taniec, który wykonywany jest w metrum 2/4. Podczas kroków tanecznych publiczność widzi w tańcu mnóstwo optymizmu, radości i energii. Elementy taneczne, które wplecione są w taniec, tj. skakanie, tupanie, klaskanie w dłonie, czy podskoki świadczą przede wszystkim o błyskotliwości tancerzy i ich pewności siebie.
Podstawowe kroki polki
Wielu instruktorów uważa, że polkę można tańczyć na różne sposoby, które różnią się przeważnie układem kolan. Jednym z nich jest tańczenie polki trzymając kolana szeroko na zewnątrz lub przekładając nogę nad kolanem drugiej nogi. Pierwsze co tancerze powinni zrobić to przenieść ciężar ciała na jedną z nóg. Co z rękoma? Powinny być trzymane na biodrach. Następnie należy wykonać kroki podstawowe, które prezentowane będą po okręgu. Pamiętajcie, że kroki podstawowe najlepiej ćwiczyć w rytm muzyki. Na początku polecany jest utwór „Polka Dziadek”.
Po przyjęciu określonej pozycji wykonujemy podstawowy krok tańczony w miejscu. Polega na na dotykaniu podłogi raz piętą, a raz palcem najpierw jednej, a kolejno drugiej nogi. Technikę tę należy powtórzyć dwa razy.
Następnie przechodzimy do kolejnego etapu. Tancerz przemieszcza się w prawą stronę za pomocą czterech skoków i staje w miejscu. W tym momencie przechodzimy do etapu pierwszego, w którym należy dotknąć podłożą za pomocą pięty i palców (naprzemiennie) i wracamy do miejsca, w którym zaczęliśmy taniec.
W tym momencie dołączamy do tańca ruchy rak. Za ich pomocą trzy razy klepiemy się w uda, potem trzy razy klaszczemy i ponownie uderzamy w uda.
Kolejnym krokiem jest obrót w miejscu, do którego dołączamy trzykrotny skok w górę, a potem trzy razy w miejscu. Na koniec powtarzamy schemat klepania dłońmi w uda, klaskania i ponownego stukania w nogi.
Podoba Wam się?
Taniec możecie też tańczyć w parze. Oczywiście z małą różnicą. Wówczas nie klaszczemy we własne dłonie, a w dłonie partnera lub partnerki. Pod koniec tańca wplata się także krok zwany haczykiem. Należy zaczepić się łokciami i dostawnym krokiem tańczyć polkę po okręgu.
Polka – taniec dla dzieci i dorosłych
Polka to taniec, który mogą tańczyć wszyscy! Zarówno dzieci, jak i osoby dorosłe. Podstawowych kroków tańca uczą się już dzieci w szkołach baletowych. Dzieciaki tańczą polkę zazwyczaj samodzielnie i tzw. wirowo, czyli po kole. Dynamiczna, energiczna, wesoła muzyka i radosny taniec sprawiają, że dzieci bardzo lubią ten rodzaj tańca. Otóż nie trzeba być urodzonym tancerzem i profesjonalistą, aby tańczyć polkę. Wystarczy odrobina chęci i pozytywne nastawienie. Wszystko już samo przyjdzie. Uwierzcie.
Polka – jaki strój do tańca?
Do nauki tańca wybierz wygodny i lekki strój. Zadbaj o komfort w trakcie nauki kroków tanecznych. Wystarczą leginsy, baleriny i zwykły T-shirt. Panowie mogą postawić na sportowe buty lub trampki i krótkie spodenki.
Przy wersji scenicznej kostium wygląda nieco inaczej. Zobaczcie sami.
Panie ubierają wianek ze sztucznych kwiatów, który przybrany jest kolorowymi wstążkami. Na białą, ozdobioną haftem koszulę zakładają gorset wyszywany kolorowym haftem i zazwyczaj przystrojony błyszczącymi cekinami, koralikami, wstążkami i tasiemkami. Marszczona spódnica jest kwiecista i przywiązana w pasie zapaską, czyli tiulowym, białym fartuszkiem. Buty to zazwyczaj trzewiki w kolorze czarnym, które ozdobione są czerwoną tasiemką. Całość ozdabiają czerwole korale.
Panowie na głowie mają czapkę zwaną krakuską. Jest to czerwona rogatywka otoczona czarnym barankiem i przystrojona wstążkami i pawimi piórami. Lniana biała koszula jest nieco dłuższa i przystrojona pod szyją czerwoną taśmą. Na nią zakładany jest długi do kolan kaftan bez rękawów. Zazwyczaj jest on ciemny, z czerwonym podbiciem, ozdobionymi guzikami. Na kaftan zakładany jest biały, skórzany pas z ćwiekami i zwisającymi z boku blaszkami, zwanymi brzękadełkami. Spodnie są jasne i płócienne, często w czerwone prążki. Wpuszczone są one w wysokie buty skórzane z cholewami. Okrycie wierzchnie stanowi biała sukmana z czerwonymi wypustkami.
Utwory do Polki
Do polki skomponowano kilka utworów, znanych na całym świecie. Jednak najbardziej popularny jest „Polka Dziadek” – skomponowany przez nieznanego wykonawcę. Muzyka cieszyła się największą popularnością w Niemczech i Austrii. I to właśnie w Austrii po raz pierwszy wyszły nuty muzyki w 1906 roku. W Polsce zyskał na sławie w 1971 roku, kiedy stał się czołówką programu „Lato z Radiem” emitowanym w Programie Pierwszym Polskiego Radia.
Inne utwory, do których tańczona jest polka to „Dziadek do orzechów” Piotra Czajkowskiego oraz „Złoty wiek” Igora Strawińskiego i Dymitra Szostakowicza.
Ciekawostką jest fakt, że polka z mazurkiem i habanerą zapoczątkowały pierwsze wersje tanga.
